Տրուբադուր

Թավալգլոր անցնող մեր օրերի երթում,

արագ հերթափոխում գաճաճ տարիների

ո՛չ սրինգով տխուր, ո՛չ շռինդի երգով

չզմայլվեց իմ խենթ` այս անհանգիստ ոգին:

Ո՛չ կանացի հմայք-քնքույշ եղեգնուտում

և ո՛չ բաքոսական կերուխումից վայրի,

ո՛չ ավարով հարուստ, ո՛չ տքնանքով անքուն

չլիացավ իմ խենթ` այս թափառիկ ոգին:

Ո՛չ պարմանի` կայտա՜ռ առողջությամբ ցնծուն,

ո՛չ հայեցմամբ պայծառ` խաղաղությամբ ներքին,

ո՛չ կեսօրվա տապին, ո՛չ գիշերվա մթում

չգոհացավ իմ խենթ` այս աստանդված ոգին:

Ո՛չ պաշտոնով` դիրքի կեցվածքի մեջ հպարտ,

ո՛չ փողոցով ազատ` ճարպիկ և լեզվանի,

ո՛չ մարդախույս ձորով, ո՛չ խոյացող լեռամբ

չխաղաղվեց իմ խենթ` այս վտարյալ ոգին:

Եվ ամենուր փնտրում` որոնում է անվերջ,

և ամենուր բացվու՜մ ու չի հաշտվում կրկին.

մերթ ջախջախվում անհույս և մերթ` փյունիկի պես...

հորիզո՜ն է ճախրում այս անկոտրում Ոգին:

13.12.1998 թվ.

Լճկաձոր

«Էլեգիաներ» շարքից

Աշոտ ՄԻՐԶՈՅԱՆ

Մեկնաբանություններ